Το ηλεκτρικό αυτοκίνητο κατακτά ολοένα και περισσότερες συνειδήσεις και κατά συνέπεια ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά των αυτοκινήτων. Η φόρτιση του όμως παραμένει η μεγαλύτερη «πληγή» του, τόσο για την βραδύτητα της, όσο και για το είδος των πηγών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, από τις οποίες φορτίζεται και το ίδιο.
Πιο συγκεκριμένα, στην Ελλάδα του σήμερα, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας προέρχεται κατά κύριο λόγο από τα ορυκτά καύσιμα όπως ο λιγνίτης και το φυσικό αέριο. Συνεπώς το ηλεκτρικό αυτοκίνητο, που προσδιορίζεται και ως «πράσινο» αυτοκίνητο, φορτίζονται με ενέργεια όχι και τόσο «πράσινη» (!), γεγονός τουλάχιστον οξύμωρο. Η παραγωγή λοιπόν, ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες είναι αφενός η νέα τάση αλλά και η λογική συνέχεια, ώστε ένα μέσο κίνησης που χαρακτηρίζεται ως πράσινο, να γίνει πραγματικά πράσινο. Πέραν των προαναφερθέντων πηγών ενέργειας (ηλιακή και αιολική) μπορεί να προστεθεί, με σημαντικό πεδίο ανάπτυξης, και το βιοαέριο, ιδιαίτερα όταν αυτό προέρχεται και από οικιακά οργανικά απορρίμματα, καθώς η καύση του μπορεί να οδηγήσει στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και σε σταθμούς εντός πόλης.
Η φόρτιση λοιπόν των ηλεκτρικών αυτοκινήτων από πράσινους σταθμούς, ακόμη και εντός αστικού ιστού, ίσως να μην απέχει πολύ !
Άγγελος Θ. Ζαμάνης
Χημικός, MSc
